Jodi Picoult-YapBoz
ÖNSÖZ
Canavar nihayet kapıdan içeri girdiğinde yüzünde bir
maske vardı.
Ona öylece uzun uzun baktı; maskenin ardmdakini
kendisinden başka kimsenin görememesine şaşırmıştı. Bahçesindeki
çiçekleri sulayan yan komşuydu o. Asansörde gülümseyen
yabancıydıo. Caddede küçük bir çocuğun elinden
tutup karşıya geçmesine yardım eden adamdıo.
'Göremiyor musunuz?' diye bağırmak istedi. 'Farkında değil
misiniz?'
Oturduğu sandalye tam bir cendereydi. Elleri okul çağındaki
küçük bir kızınki gibi kucağında, omuzlan dimdikti,
ama kalbi yerinden fırlayacak gibiydi; sanki göğsünde bir
denizanasıkıvranıyordu. Nefes almak ne zamandan beri
bilinçli olarak hatırlamasıve yapmayıunutmamasıgereken
bir şey haline gelmişti?
Yorumlar
Yorum Gönder